Wanneer wij mensen aan elkaar vragen wie we zijn, dan geven we meestal een antwoord dat uit niet-blijvende eigenschappen en karakteristieken bestaat: je spreekt dan waarschijnlijk over het werk dat je doet, over de familie die je hebt, over de dingen die je leuk vindt, over jouw hobby's of vaardigheden die je bezit, je noemt jouw naam, jouw adres, enzovoort, ...

​

Al deze zaken zijn echter niet-blijvende dingen en zijn in het beste geval dan ook maar een tijdelijke verwijzing naar een huidige toestand waarin je verkeert. Wat je nu denkt dat je bent, kan er immers volgende maand al helemaal anders uitzien. Omstandigheden bij jezelf of in jouw omgeving kunnen heel snel veranderen. Je werk, je vrienden, je familie, je adres, ja zelfs je naam kan je tegenwoordig veranderen en hoeft niet je ganse bestaan hier op Aarde dezelfde te blijven. We kunnen onszelf dus hoogstens tijdelijk benoemen en het wispelturige karakter hiervan zorgt ervoor dat Jouw bewustzijn dan ook slechts tijdelijk gerustgesteld wordt. Want diep binnenin blijft voor iedereen de grote vraag onaangeroerd en nog steeds onbeantwoord in een donker, zuchtend hoekje van de denkgeest liggen:

"Wie of wat ben ik nu werkelijk?"

"Kan ik mezelf een standvastige benaming geven?"

​

Ben ik dan het werk dat ik doe?

Ben ik soms de hobby 's die ik beoefen?

Ben ik alleen maar mijn naam?

Ben ik wie ik ben omwille van mijn familie?

 ... ?

Ben ik een mens?

Een lichaam misschien?

​

Van eén ding kan ik zeker zijn:  niets van wat ik hier opnoem zal eeuwig zijn. Hoe kan ik dan weten wie of wat ik ben als hetgeen ik denk te zijn constant aan verandering en zelfs aan dood en verval onderhevig is? En zal ik dan misschien wanneer ik 100 jaar geworden ben, eindelijk weten wie ik ben?

​

Het antwoord laat zich raden. Aan de hand van materiële of uiterlijke zaken kunnen we geen vaste definitie geven van onszelf.

Misschien moeten we dan maar eens kijken naar de emotionele kant. Hoe reageer ik op de dingen? Hoe sta ik tegenover het leven, tegenover de wereld, tegenover mijn medemens?

Wanneer we eerlijk zijn, dienen we te erkennen dat ook hier de emoties nogal eens hoog kunnen oplaaien. Naargelang de situatie of de persoon die we voor ons hebben wil het nogal eens wisselen in ons tussen trots, zielig, twijfelen, superieur, schaamte, uitzinnig blij, diep verdriet, geschokt, verrast, ... en nog zoveel meer om op te noemen. Ook hier wordt het weer bijzonder lastig om een vaste definitie te geven van onszelf. Opnieuw weten we niet wie we werkelijk zijn en door al die emoties die naar boven komen, gaan we bovendien ook nog eens de 'ander' of 'de situatie' verantwoordelijk stellen voor het plezier of het ongemak dat wij vanbinnen voelen. We gaan oordelen, positief of negatief,  en naargelang de emotie zullen we liefhebben of een schuldige zoeken.

 

De definitie die dus het dichtst bij een menselijk wezen komt nadat alle lichamelijke en uiterlijke kenmerken zijn opgesomd, is dan ook dat het een voortdurend wisselend en oordelend wezen is, een 'in twee-snijder' als het ware, in wiens hoofd er constant wordt vergeleken en geoordeeld, goedgekeurd of afgekeurd. En naargelang zijn oordeel gaat de mens zich iedere seconde van de dag positioneren in de wereld, misschien thans behorend tot het ene of het andere kamp, soms duidelijk geprofileerd voor 'dit' maar tegen 'dat', maar op andere momenten dan weer afwachtend om een betere opportuniteit te vinden en een nieuw kamp te kiezen.

​

De menselijke geest is voortdurend bezig een lijn te trekken doorheen alles wat hij ziet en hoort. Jij doet dit ook. Je doet het met je ouders en je vrienden, met je kinderen en je collega's, met politiek en geloof, en met het klimaat en alle andere dingen in de wereld. Noem maar iets op en je merkt waarschijnlijk al onmiddellijk de lijn die je zelf getrokken hebt.

​

Constant, zonder ophouden, trekt de mens met zijn geest de boel in tweeën en een scheiding is inderdaad het enige wat de mens waarneemt en dus ook wat hij denkt te zijn. De mens is een opgesplitst, totaal verdeeld wezen en door te blijven oordelen houdt hij bovendien voortdurend zelf die verdeeldheid in stand.

​

Kan zoiets de waarheid zijn over jou?

En wil je dat dit zo blijft?

​

​

Lees hier wat je dan wel bent.

​

​