Iets moois om je af te vragen, is de vraag waarom we hier op deze planeet zijn aanbeland. Voor iedereen lijkt het alsof je hier gedropt werd vanuit het niets, midden in deze complexe wereld, zonder enige reden of aanleiding of zonder enig plan om hier je weg te vinden. Vooral voor mensen die in moeilijke omstandigheden hun pad moeten bewandelen is deze vraag op vele momenten prominent aanwezig.  "Waarom toch...? Waar is dit voor nodig...? Waarom ben ik hier...?"

Het antwoord op deze vragen ga je dadelijk vernemen, maar herinner jou dat we de wereld op zijn kop hebben gezet. Waarschijnlijk heb je alles al geprobeerd om degelijke antwoorden te vinden, maar hebben ze je nooit volledig gerustgesteld. Het kan ook niet anders. Mocht je eerder al tevredenheid hebben gevonden dan was je nu niet hier aan het lezen. Het antwoord komt tot jou omdat je er naar zocht. Een ander antwoord dan dit zal jou nooit tevreden stellen. Laat het dus even bezinken...

 

Mensen hebben er niet het flauwste idee van waarom ze hier aanbeland zijn en dus dienen ze voor zichzelf een doel te verzinnen. Dit doel kan heel persoonlijk zijn, of het kan beïnvloed worden door de maatschappij of de sociale en de familiale omgeving. Veel van die doelen werden gewoon gekopieerd van de voorouders of van lang in stand gehouden tradities, en worden zorgvuldig door gegeven aan de volgende generaties. Toch zijn er heel wat mensen die het moeilijk hebben om enige zin te ontdekken in het enorm wisselende scala aan gebeurtenissen, gaande van uitzinnige vreugde tot de diepste afgrond van waanzinnigheid aan toe, dat zich hier in de wereld kan manifesteren. En op een bepaald punt hebben deze mensen zeker gelijk. Er is immers geen enkel zinnig antwoord te vinden in de waanzin van pijn, dood, lijden, ziekte en eenzaamheid. De wereld geeft als wederwoord hierop: "We kunnen verbeteren en erop vooruit gaan, als we maar genoeg kennis verzamelen en de schuldigen weten te veroordelen en te straffen". Maar de wereld heeft al veel kennis verzameld en blijft na duizenden jaren nog steeds een oord van gebrek en crisis. En in de redenering van veroordeling blijft pijn de basis van deze wereld, en wordt het idee van schuld van generatie op generatie doorgegeven, zonder er eens bij stil te staan of dit echt zinnig is.

 

Liefde heeft echter een totaal andere visie dan de mens voor deze wereld. Ze gaat van een volledig ander standpunt uit. Eentje waar de mens wel al heeft mee kennis gemaakt, maar wat nog nooit serieus overwogen werd.  Liefde zegt:

 

"Jij werd in Mij geschapen, en jij bent nog steeds in Mij.  Je hebt echter de kracht die jou werd toebedeeld gebruikt om een zijspoor te nemen. Het is het zijspoor van afscheiding. Jij wou je onttrekken aan Mij, de Bron van jouw wezen, maar dat kan je niet. Wij zijn voor eeuwig verenigd. Het resultaat van jouw wens is echter dat jij jezelf nu waarneemt en ervaart als een afgescheiden entiteit, weliswaar omgeven door miljoenen andere wezens, maar diep vanbinnen toch zo eenzaam als maar kan zijn.  Jij kent jezelf niet meer, maar bent momenteel verdwaald in het labyrint van gedachten dat je voor jezelf hebt opgebouwd. En in deze eenzame wereld die je voor jezelf hebt opgeroepen, proberen jij en al de anderen nu enige zin te vinden. Er is echter geen zin te vinden in een eenzame wereld. Daarom stel ik jou vergeving voor. Vergeving zal de poort zijn om terug te keren naar je éénheid in Mij, daar waar je reeds met alle anderen in Mij verbonden bent. Laten we daarom alles vergeven wat jou leed berokkent, want alleen zo vinden we een gezamenlijk doel in deze wereld. Alleen zo maken we ons klaar om weer verenigd te worden in Liefde. Je kan voor jezelf vele andere doelen kiezen waarvoor je hier zou zijn, maar al die doelen leiden naar het eenzame bestaan. En geloof me, iedereen voelt zich eenzaam en leeg hier. Want niemand voelt zich vervuld van Mij, de Liefde. Mocht je dit voelen, dan zou je nooit meer in de wereld op zoek gaan. De vervulling zou al in jou zijn."

​

"Maar goed, ga eens na welke verlangens je hier momenteel nog allemaal hebt? Stuk voor stuk vertegenwoordigen ze een doel dat je hier nog bereiken wilt, en stuk voor stuk zullen ze jou, ook al lijken ze verlokkelijk, naar eenzaamheid leiden."
"In deze wereld die gemaakt werd om alleen op pad te gaan, en al de anderen even buiten te sluiten, is vergeving het enige doel wat zin kan bieden aan jouw bestaan. Want vergeving zorgt ervoor dat je jouw plan om alleen op stap te gaan en het eenzame te gaan opzoeken, ongedaan laat maken. Vergeving zal jou thuisbrengen waar je voor eeuwig thuis hoort.  In Mij, de Liefde."

​

​

De enige, maar dan ook de enige reden waarom jij momenteel op Aarde bent, is dus voor vergeving.

 

Wie dit doel als het zijne kiest, zal begrijpen waarvoor ook de moeilijker situaties in zijn leven dienen. Hij zal leren wat hij werkelijk is, en niet meer gebukt gaan onder het juk van goed en kwaad van deze wereld. Wie vergeving bewust gaat toepassen bespaart zichzelf eonen van tijd die anders in het eenzame dienen te worden doorgebracht. Waarom? Vergeving is namelijk in ieders leven werkzaam, hetzij bewust, hetzij onbewust. En het principe is universeel: ieder mens zal tijdens zijn bestaan hier op Aarde zijn gedachten op zijn minst een beetje hebben bijgeschaafd. Soms is er grote koppigheid, en gebeurt dat pas in het laatste uur. Maar geen enkel mens komt tevergeefs naar hier. Hij zal vergeven hebben, hoe miniem dat ook moge zijn, en hij zal een beetje dichter bij Liefde staan.

​

In koppigheid en weerstand kan dit proces eonen duren. Maar op een dag komt het inzicht dat je dit pad ook bewust kan bewandelen. En één enkel mensenleven aan het pad van Liefde gewijd zal jou onnoemelijk veel leed besparen en de last van doelloos rondzwerven van je wegnemen.

​

Lieve bezoeker,

jij die hier bent aanbeland,

Jij hoort thuis in Liefde.

Maar je zal er uiteindelijk zelf voor moeten kiezen en het oude speelgoed van eenzaamheid dient te worden opgeruimd.

Kies dus in vreugde voor vergeving en schenk jezelf de vrijheid die je zo innig verlangt.

​

​