Gisteren helaas geen wonderviering voor mij, want mijn schoonzus en haar man waren 25 jaar getrouwd en we waren uitgenodigd om met de familie op restaurant te gaan. Ik had wel mijn kaartjes bij... ( zie rubriek creatieve ideeën ). Ik leg af en toe wel ergens een kaartje neer, maar meestal weet ik niet welk effect het heeft. Deze keer wel. Ik legde een kaartje in de damestoiletten. Iemand vond het daar en kwam er enthousiast mee naar haar tafelgenoten. Kijk nu wat ik gevonden heb! ... Iedereen las het kaartje ... Waar zou dat vandaan komen? ...Misschien is het de bedoeling dat je het doorgeeft?... Ik wil ook zo'n kaartje!... We zullen er een foto van trekken... Ik zat intussen aan de tafel ernaast met een glimlach tot achter mijn oren. Zo moet sinterklaas zich voelen op 6 december als de cadeautjes worden uitgepakt ;-) Het is maar zo'n klein kaartje, en zo'n kleine moeite om het ergens neer te leggen, een klein steentje in het water... maar het maakt kringen, en deze keer mocht ik ze zien ontstaan. Ik voelde mij de rest van de dag dankbaar en blij als een kind!

Op een ochtend zo tussen waken en slapen, kreeg ik inspiratie voor een grappige manier om te vergeven en om verbondenheid met iedereen te voelen. Ik vond dit zo leuk dat ik het graag met jullie deel! Ik beeldde mij in dat ik voor de persoon met wie ik het moeilijk had, een broek en een hemd maakte, in witte stof met grote rode harten. Ik gaf hem de kleren, om hem en mijzelf eraan te herinneren dat hij Liefde is. Toen hij de kleren aantrok ( zag er heel grappig uit ! ) , voelde hij de Liefde. Daarna maakte ik voor mijzelf een jurk uit dezelfde stof en trok die aan. We lachten samen met onze grappige outfit en beseften dat we uit dezelfde 'stof’ gemaakt zijn. Er waren nog heel wat mensen die graag zo’n mooie outfit wilden, dus ik naaide broekpakken, jurkjes, pyjama’s, … voor de hele familie ;-)   Wat een feest, iedereen samen lachend in die vrolijke pakjes, geen (menings)verschillen meer, enkel vreugde! Have fun! Veerle