Onschuld
Lieve mensen, ik stel voor dat je er even rustig bij gaat zitten...
Over Vergeving lees je niet zomaar...
Het moet je raken... Je hart wordt aangesproken, veeleer dan het verstand dat slechts woorden leest...
Het is een roep, diep binnenin jou...
Het is waar dat we allemaal diep in onszelf verlangen om totaal onschuldig te zijn. Kan je dit voelen...? Het is ook waar dat we naar Liefde verlangen, Eénheid, Vreugde, ons veilig en geborgen weten, zeker zijn, ... Kan je dit voelen...?
Dat is allemaal waar en toch..., toch hebben we ons voorbehoud; toch zeggen we ook zo graag "ja, maar..." tegen Vergeving of tegen Liefde. Welnu, het is deze "ja, maar..." die tot gevolg heeft dat wij er niet volledig in kunnen opgaan. Het is deze "ja maar,..." die ervoor zorgt dat Liefde niet de essentie van ons wezen wordt. We kennen inderdaad allemaal al flink wat 'naastenliefde', maar tegelijkertijd bewaren we ook een flinke portie 'naasten-angst' of zelfs 'naasten-haat' in ons bewustzijn. Weet dan, lieve mensen, dat ware Vergeving heel graag wil dat je naar al deze angsten eens goed kijkt, zodat jij jezelf door de innerlijke en mentale beweging van Vergeving weer vrij kan maken van al deze zaken die jou pijn doen.
Doorheen de tijd zijn er velen geweest die zich boven deze wereld wisten te verheffen. Niet in brute kracht, maar wel in Liefde. Zij werden spirituele Meesters, elk op hun eigen manier en met hun eigen woorden. En vele mensen hingen en hangen nog steeds aan hun lippen. Hoe komt dit? Wat zorgt ervoor dat dit zo'n aantrekkingskracht heeft? Wel, zoiets kan enkel gebeuren tenzij er in de mens inderdaad een roep zit naar méér: naar méér standvastigheid, naar méér vrijheid, naar méér Liefde. Uiteindelijk verschillen de talen, de vormen en de methodes waarin de boodschap van Liefde en éénheid gebracht wordt enorm. Het is dan ook in al deze vormelijke verschillen dat de wereld vaak zijn oriëntatie verliest en God of liefde gaat aangrijpen om de ander te veroordelen, ja zelfs te doden. Maar het einddoel is bij allen hetzelfde: de mens weer bewust maken van zijn oorsprong, van zijn Goddelijkheid, van de kracht die in hem is, maar die hij in deze wereld tegen zichzelf aan het gebruiken is. Uiteindelijk komt de boodschap steeds op dit ene neer: Er is niets anders dan Liefde! Deze Liefde dient in het eigen hart te worden gezocht en niet in een vorm. Waarop de wereld vervolgens in hoongelach uitbarst en de aangeboden parel aldus door het zwijntje vertrappeld wordt.
Een mooie richtlijn die we van Christus meekregen was om uw naaste te beminnen als uzelf. Christus bedoelde daarmee: iedere naaste. Maar de mens kon dit niet plaatsen en heeft er gemakkelijkheidshalve iets anders van gemaakt: bemin de naaste die jou goed uitkomt als jezelf en veroordeel de anderen voor hun daden. Kan jij het verschil in energie voelen tussen de twee uitspraken? In de ene uitspraak zit de volledige Liefde van Christus vervat, in de andere wordt die Liefde vergezeld door heel wat voorbehoud en angst. Wanneer de mens immers de volledige boodschap die hierachter schuilgaat tracht toe te passen, dan komt hij al heel snel bij een of andere blokkade in zijn bewustzijn terecht: 'Iemand steekt mij een mes in de rug', 'iemand 'dwarsboomt mijn welgemeende bedoelingen', 'ik vergeef wel,... maar de ander niet', 'ik kan dit nooit vergeven want het is totaal onrechtvaardig,...'
Dit zijn allemaal redeneringen die wij in onze denkwereld als heel logisch beschouwen, maar zijn ze dat ook? Is de mens echt een slachtoffer van de wereld waarin hij terechtgekomen is?
Is hij een speelbal van de tijd, van de heel korte periode tussen geboorte en dood?
Is hij een speelbal van de natuurkrachten, de vele rampen die overal op de loer liggen?
Is hij een speelbal van politieke en economische machten, van de beslissingen die boven zijn hoofd genomen worden?
Is hij een speelbal van zijn eigen lichaam, dat hem vertelt wanneer zich goed te voelen en wanneer de ellende begint?
Dit is inderdaad allemaal wat de ganse mensheid gelooft...
En dan, ... dan staat er plots iemand recht die dit alles volledig overstijgt. Geen wonder dat zovelen aan zijn lippen hangen.
De uitnodiging van de boodschap geldt voor iedereen, maar elk is wel vrij om ze te accepteren op de tijd die hem het beste uitkomt. Heel vaak is dat de tijd waarin de pijn ondraaglijk wordt. De uitnodiging luidt als volgt: Ook jij kan je bewustzijn boven de wereldse beperkingen verheffen en jezelf opnieuw terugvinden in de warme omarming van Liefde. Maar dan moet jij je eerst wel bewust worden van de Kracht die zich in jou bevindt, de Kracht die niet alleen de jouwe is, maar ook van God, en gaan beseffen hoe jij deze Kracht, die geen seconde ongebruikt blijft, ten gunste van iedereen kan aanwenden.
Wordt dit alles gedaan in groot vertoon of uiterlijke praal? Waarschijnlijk niet. Liefde gaat nooit over een vorm. Het is een innerlijke beleving, een Zijns-toestand waarin jij en Liefde met elkaar samenvallen. Er is dus veel meer aan de hand dan we met zijn allen beseffen. Er is veel meer mogelijk voor al wie nu denkt 'slechts een mens' te zijn. Maar hiervoor is Vergeving van de ganse belevingswereld zoals we hem nu kennen een absolute noodzaak.
Zoek je het middel om terug thuis te komen? Thuis in je onbeperkte natuur, in die totale vrijheid, in die volledig vrij stromende Liefde? Wel, Vergeving is dat. Vergeving wordt toegepast door mensen die de kracht van hun eigen bewustzijn beginnen te beseffen. Want Ware Vergeving vereist dat je inderdaad alle kracht van het universum - binnen Liefde wel te verstaan - weer naar jou toehaalt. Ware Vergeving gelooft niet in slachtofferschap, maar wel in verantwoordelijkheid. Wij zijn elk afzonderlijk en toch ook allemaal samen verantwoordelijk voor ons eigen koninkrijk, het koninkrijk van ons bewustzijn. Hier ben jij de leider. Hier ben jij de enige die keuzes kan maken.
Jij bent en blijft altijd vrij. Liefde kan niet anders dan totale Vrijheid zijn. Liefde vecht nooit, zeker niet tegen Zichzelf. Liefde beschuldigt nooit, zeker niet Zichzelf. Liefde oordeelt nooit, zeker niet Haarzelf. En jij bent een deel van Haar... Hoe zou Zij jou dan ooit kunnen oordelen?
Omdat Liefde oneindige Kracht is, kan ze zich veroorloven te wachten en dat doet ze met heel veel toewijding. Jij bent dan ook op ieder ogenblik, zij het vroeger, zij het nu of zij het later, TOTAAL ONSCHULDIG !! Tegenover Liefde kan jij nooit iets verkeerd doen. Liefde kent dat idee niet eens.
Maar zie jij jezelf als dusdanig? Jij kent dat idee van schuld heel goed. Geloof jij dat totale onschuld jouw enige realiteit is en ook die van ieder ander? Wel,... het is Juist omdat jij wel in dergelijke dingen gelooft, en ze dus in jouw bewustzijn vasthoudt, dat Liefde jou graag uit die impasse wil halen, jouw bewustzijn wil zuiveren en jou weer veilig in haar armen wil sluiten. Het is van alle beperkende ideeën dat je vergeving nodig hebt.